İlginçtir

İlginçtir, insanoğlu çok ilginçtir. Nicedir bir işkillenirdim, ta tauv şimdi fark ettim! İnsanoğlu akıl almaz derece de ilginçtir.

Kendimi bildim bileli hatta bunu okuyup beni tanıyanlarınızın ilk günden beri bildiği gibi “hepinizden nefret ediyorum.”

Haklısınız, bu “nefret” durumu bazen -genelde- gereğinden fazla sıkıcı olabiliyor. (Sanılmasın ki bunu değiştirme çabası harcamadım, harcadım hatta bu yolda baya para da harcadım. Lakin sevemedim bu ilginç yaratık olma hikayesini, uyum sağlamaya çalıştım diyelim affola)

İlginçtir, ben bile benden sıkılırken siz ki kendi sıkıntılarınızı sürekli benim üzerimden bana vurmaktan bir sıkılmadınız. Bir süre seyredip, sessizce dinleyip yer yer hak verip gazınız çıksın diye beklesem de yoruldum.

Hepimiz birbirimizde kendimizi buluyoruz, biraz biraz. Birisine bakıp gençliğimizi görüyoruz (ki sanki 30 yaş burada eşik gibi), başka birisine bakıp dünümüzü, bir başkasında yarını ve bambaşka birinde “belki böyle olurdu” ihtimalimizi. He bir de öfkemizi, birbirimizde en çok anlatamadığımız her şeyin öfkesini görüyoruz ve Allah ne verdiyse gömüyoruz. Kimseciklere sezdirmeden öfkemizi karşımızdakine doğru usul usul itikleyip, sıyırılıveriyoruz kendimizden. (Oh misss)

Ne ilginç değil mi? Herkes biricik, hepimiz bir taneyiz(dünya bizim etrafımızda dönüyor lakin çevremizdekiler sahip olduğumuz banknotlarımız kadar dönecek, bu detay unutulmasın) ama gel gör ki bambaşka duygularla, bambaşka kelimelerle, tam tersi fikirlerimizle birbirimizde buluşuyoruz, çok ilginç!

Sonra gel de insan canlısını sev şimdi!